Genellikle bu iki yaklaşımdan birini almak: Büyük bir proje için
, yarılmış ayrı dosyalar halinde analiz (verileri hazırlamak için örneğin bir clean.do
dosya, özet istatistikleri için bir stats.do
dosyası, bir analysis.do
regresyonlar için dosya ...). Daha sonra komut isteminden include file.do
yazarak boru hattının seçilen kısımlarını yeniden çalıştırabilirsiniz
// build.do - Run the full analysis
include clean.do
include stats.do
include analysis.do
: Sonra, diğer dosyaları çalıştırmak için include
komutu kullanan bir build.do
dosya gibi bir şey yaratmak. Analizleri bu gibi ayrı dosyalara bölmek, kaynak kontrolü kullanıyorsanız ve başkalarıyla işbirliği yapmakta da iyi bir fikirdir.
Sen kod parçalarını çalıştırmak için seçenekler alır bir dosya olabilir:
args run_a run_b
if `run_a' == 1 {
// run the part A code ...
}
if `run_b' == 1 {
// run the part B code ...
}
Daha sonra komut dosyasına parametre tarafından çalıştırmak için kod parçalarını belirtin. Örneğin, do file.do 1 0
yalnızca A bölümünü çalıştıracaktır. Bu yöntem, büyük dosyalarla yönetilmesi zor olabilir; 10 farklı argümanın ne yaptığını hatırlamaya çalışın.
Şahsen, yöntem 1'i tercih ederim. Do dosyaları kısa tutun ve kodu organize etmenin bir yolu olarak onlara mantıksal adlar verin. Yöntem 1 ayrıca diğer projelerde kod bulmayı ve yeniden kullanmayı daha kolay hale getirebilir.
Dosya dolabını birkaç dosya dosyasına bölemez misiniz? –